Haenx dwg haemh caemrwgrwg ndeu, gou youq ndaw mbanj menhmenh youzbyaij. Fwt dwk, aen dou geizheih ndeu mbouj sing mbouj yiengj daengj youq dangqnaj gou, de miz di ronghmyabmyab, lumj heuh gou nei. Gou gig geizheih, couh yaengyaeng doi aen dou hai, riengz dwk couh deng geu rengz saenzgeiz ndeu sup haeuj ndawde bae.

Caj gou byaengq da, raen swhgeij gingqyienz ndwn youq gwnz ronghndwen. “Angqcoux mwngz daeuj daengz aen goengdienh ronghndwen!” Miz sing unqswnh yiengj hwnjdaeuj. Gou cienq ndang baez yawj, dwg dahcej Cangzngoz, de ndang daenj vunjraez mbinfefe, riunyumnyum ciep gou. “Gizneix dwg goengdienh ronghndwen? Mwngz dwg dahcej Cangzngoz?” Gou doeksaet dwk cam. “Mbouj loek,” de ngaek gyaeuj. “bae, gaen gou daeuj.”

Dahcej Cangzngoz daiq gou byaij haeuj ndaw laeg goengdienh ronghndwen. Dou sien daeujdaengz aen daemz va’ ngaeux, va’ ngaeux ndaw daemz caeuq mbaw’ngaeux doxingj dwk angqangq yangzyangz, ndawde duj va’ ngaeux saekgim ndeu daegbied lwenqda, lumj meh vuengz dasang ndeu enjaek youq ndaw gyoengq saulengj. Ciep roengzdaeuj, dou menhmenh byaij daengz ndoeng godauz, gizde vadauz hai hoengh, heiqhom haeuj ndaeng, hawj vunz simsoeng saenzsangj. Duj duj vadauz cungj lumj aen yisuzbinj cing deu saeq gaek nei, gyaeu ndaej hawj vunz cungj lumz dauq ranz. Riengzlaeng, dou daeuj daengz suenmak, gij gomak gizhaenx giet rim gak cungj gak yiengh mak, heiqhom roenx seiqhenz. Dahcej Cangzngoz mbaet aen makbingzgoj ndeu ndenq hawj gou, gou gaet gaemz ndeu, youh byot youh sangj, raemx mak diemz roenx ndaw bak rim liux, caen dwg gij feih ndei ndawbiengz.

Hoeng, gou cingq fiz maez ndaw cungj ciengzgingj lumj fangzhwnz neix, cix fwt daj ndaw fangzhwnz singj lo. Yienzlaiz, doengh gijneix dwg loq fangzhwnz hane. Yienznaeuz dwg loq fangzhwnz, hoeng caeuq Cangzngoz caez gvaq ngoenz neix, cix hawj gou roxnyinh gij saenzgeiz caeuq gyaeundei ndaw gojgaeq fangz. Gou haengjheiq loq baez fangzhwnz neix, de hawj gou daejniemh baez soemhyiemj mbouj bingzciengz ndeu, hix hawj gou doiq aen gojgaeq fangz ndaw goengdienh ronghndwen miz siengjfap mbouj dingz mbouj duenh.

与嫦娥共度的一天

那是一个宁静的傍晚，我在村子里悠闲地散步。忽然，一扇奇异的门悄无声息地出现在我眼前，它散发着淡淡的光芒，仿佛在召唤我。好奇心驱使我轻轻推开门，随即被一股神秘的力量吸入其中。

当我睁开眼睛，发现自己竟然站在了月亮之上。“欢迎来到月宫！”一个温柔的声音响起。我转身一看，是嫦娥姐姐，她身着飘逸的长裙，微笑着迎接我。“这里是月宫？你是嫦娥姐姐？”我惊讶地问。“没错，”她点头，“走，跟我来。”

嫦娥姐姐带领我走进了月宫的深处。我们首先来到了荷花池，池中荷花与荷叶相映成趣，其中一朵金色的荷花格外耀眼，如同一位骄傲的女王在群芳中傲然挺立。接着，我们漫步至桃花树林，那里桃花盛开，香气扑鼻，让人心旷神怡。每一朵桃花都像是精心雕琢的艺术品，美得令人流连忘返。随后，我们来到了果园，那里的果树挂满了各式各样的果实，香气四溢。嫦娥姐姐摘下一个苹果递给我，我咬了一口，又脆又爽，那香甜的汁液在口中爆开，简直是人间美味。

然而，就在我沉醉于这梦幻般的世界时，我突然从梦中惊醒。原来，这一切都只是一场梦。虽然只是梦境，但与嫦娥共度的这一天，却让我感受到了神话中的神奇与美丽。我喜欢这场梦，它让我体验了一次非凡的冒险历程，也让我对月亮上的神话世界充满了无尽的遐想。

（lauxsae son raiz: Cinz Cozli 指导老师：覃作利）