Gou gwn gvaq haujlai gijgwn gyaqciq, miz ceizraemxrouh unqnep, miz bitbingj homhwt, miz dang ndoksej feihdiemz noengznwt…… Hoeng ceiq hawj gou myaiz rwi sam cik, gwn cungj mbouj rox mbwq haenx, dauq dwg gyaujswj ranz gou gag bau.

Baez daengz cuengq hanzgyaj, couh dwg seiz ceiq nauhyied ceiq raeujrub ranz gou. Daengx ranz vunz comz youq henz daiz nduen, yaek cimz gij feihdauh hom gyaujswj daxmeh guh ndei haenx, angqvauvau dwk bau gyaujswj. Gou ceiq gyaez gij hamh lauxbaeg haeuxyangz gyaux nohmou. Daxmeh daegdaengq bang gou diuz buenz hamh hung gou gyaez gwn ndeu, hamh guh ndei le, cuengq geij aen beuzgeng, couh hainduj bau gyaujswj lo. Yawj daxmeh daek beuz hamh ndeu cuengq haeuj ndaw naeng gyaujswj bae, youh suglienh dwk nyaenj song sam baez, aen gyaujswj lumj yienzbauj haenx couh bau ndei lo. “Baenzneix genjdanh, gou hix bau.” Gangj sat, couh hainduj hag bau gyaujswj lo, gaem gaiq naeng gyaujswj, daek beuz hamh hung ndeu, cuengq youq gwnz naeng gyaujswj, ciep dwk, youq bak naeng gyaujswj yungh rengz nyaenj, hoeng gyaujswj dek ngab ndeu, lumj aen bak mbe hai, hamh daj ndaw ngab nyoengx okdaeuj. Gou vuengmuengz dawz lingh gaiq naeng gyaujswj nem diuz ngab, hoeng hamh youh daj geh fwngz ndonj okdaeuj. Couh yienghneix, gou laebdaeb nem, doeklaeng cungj suenq mbouj loh hamh lo. Gou dawz aen gyaujswj nyaeuqnyatnyat neix cuengq haeuj ndaw buenz, yienj ndaej gig daegbied.

Daxmeh yawjraen aen gyaujswj daegbied neix, doiq gou naeuz:“Mwngz cuengq hamh daiq lai lo, noix cuengq di.” Daxmeh doq gangj doq guh yiengh son gou. Gou dauqcungz aeu naeng gyaujswj daeuj bau. Baezneix gou mbouj gamj caiq cuengq hamh lai, rengz nyaenj gyaujswj hix iq haujlai. Baezneix naeng gyaujswj di hix mbouj dek, hoeng hamh cuengq noix le, gyaujswj unqnepnep, baenzlawz cungj daengj mbouj hwnj. Gou saetmuengh dwk vut naeng gyaujswj bae mbouj siengj bau lo. Daxmeh youq bangxhenz nai gou:“Saetbaih gvaq couh rox ndaej lai, hag gijmaz cungj aeu miz naihsim, menhmenh hag!” Couh yienghneix gou youh cingxsim roengzdaeuj, youh sawq bau le geij mbat, ginggvaq baez youh baez sawqguh, gou menhmenh ra ndaej fuengfap lo. Bau gij gyaujswj okdaeuj, aen ndeiyawj gvaq aen. Gou nyaenx mbouj ndaej hai bak riu lo.

Gyaujswj roengz rek lo, gyoengq gyaujswj youh hau youh bongq, youq ndaw raemxgoenj fan bae boek dauq, lumj gyoengq hanqhau iq youq ndaw raemx dajnauh, angq raixcaix. Gyaujswj hwnj rek le, baenz aen baenz aen gyaujswj ninz youq ndaw buenz lumj yienzbauj iq nei. Gou caj mbouj gib nep aen gyaujswj ndeu cuengq haeuj bak, feih gyaujswj rang diemz daiq di raemxgwd roenx rim bak gou, gou nyaenx mbouj ndaej haenh naeuz:“Gijgwn gyaqciq ndaw biengz cien cien fanh, caenh miz gyaujswj ranz gou ceiq miz feih.”

Gyaujswj couh dwg gijgwn gyaqciq ndaw sim gou. De mboujdanh hawj gou cimz ndaej gaeuq, gij yunghsim caeuq cingzgamj bau gyaujswj ginglig engqgya doengh daengz gij simlingz gou.

我心中的美食

我吃过许许多多的美食，有软糯的汤圆，有香喷喷的烤鸭，有味美汤浓的五米排骨汤……但最令我垂涎欲滴、百吃不厌的还是自家包的饺子。

每当放寒假时，就是我们家最热闹、最温馨的时光。一家人围在厨房的圆桌旁，沉浸在妈妈准备好的饺子馅的香味中，兴致勃勃地包饺子。我喜欢萝卜玉米猪肉馅的饺子，妈妈特地为我调了一大盆我爱吃的饺子馅，馅料准备好，放上几个勺子，然后就开始包了。看着妈妈挖起一勺馅放入饺子皮中熟练地捏两三下，一个元宝般的饺子就包好了。“这么简单，我来。”我开始有模有样地学着包，拿起一片饺子皮舀了一大勺馅料放在饺子皮上，接着，在饺子皮封口处使劲一捏，可是，饺子皮裂开了一条缝，仿佛一张咧开的嘴，饺子馅从缝里挤了出来。我慌忙拿起另一张饺子皮往裂口处贴去，调皮的馅又从我的指缝间探了头。就这样，我不停地贴最后总算不露馅了。我把这个皱巴巴的饺子放在盘子里，它显得格外不同。

妈妈看见这个“别致”的饺子，对我说：“你放的馅太多了，少放点。”妈妈边说边给我示范。我拿起饺子皮重新包，这次我没敢多放馅，挤压饺子皮的动作轻柔了许多。这回饺子皮一点都没破，但馅太少了，饺子软趴趴的怎么都立不住。我失望地将饺子皮一甩不想再包了。妈妈鼓励我说道：“失败乃成功之母，学什么都要有耐心，慢慢来!”于是我静下心又尝试了几次。随着一次次的尝试，我逐渐找到感觉，包出来的饺子一个赛一个漂亮，我情不自禁地咧开嘴笑了。

饺子终于要下锅了，一个个白白胖胖的饺子在滚烫的水中翻滚，像一只只小白鹅在水中打闹，非常开心。出锅后，一个个饺子躺在盘子里，宛如一盘小元宝。我迫不及待地夹了一个放入口中。鲜美的饺子馅、浓浓的汤汁充斥着我的口腔，触动我的味蕾，我不由脱口而出：“世间美食千千万，唯有饺子最美味。”

饺子，便是我心中的美食，它不仅满足了我的味蕾需求，包饺子过程中的用心与情感更触动了我的心灵。

(lauxsae son raiz: Veiz Hungz Cin Fuzgiz / 指导老师：韦红 覃福奇)