Seizcin, dwg geiqciet sojmiz dox- gaiq ninzndiu. Nywjiq maj rag did ngaz, gij nae ndaw dah caeux couh yungzvaq, dujva hix doxciengj gyaeundei.

Baez daengz seizcin, sojmiz dox- gaiq cungj ninzndiu, dauqcawq dwg dauz hoengz liux loeg. Ngiengx gyaeuj yawj mbwn, cijraen dujduj fwjhau, hau ndaej lumj nae, mbwn lamz ndaej yienghneix seuq, mboujmiz gijmaz doxcab, sawj vunz gamj daengz cib- faen cwxcaih. Banhaet baihdoeng, daengngoenz lumj lwgnyez ngamq okseng, ndit seuq ronghsag, dak youq gwnz ndang raeujrubrub.

Seizcin heij daengxcungq. De dawz seizdoeng nitgyaengj gyaep- deuz. De lumj boux daxmeh unqswnh ndeu, menhmenh lumh diegbiengz, sawj aen dieg youq daengx aen seiz- doeng ninzfofo haenx byaengqhai song da, gij sengmingh lauxgeq haenx cungj dauq lix lo, de baenzbaenz cungj dwg maqmuengh. Gij rumz seizcin ci hwnjdaeuj lo, de ci ha ci ha, raemx- dah deng ci nyaeuq liux, ci bongz gij valup govagingq, ci ndaej daengx aen suenmak rangfwd, ci ndaej rum’iq nyaenx mbouj ndaej iet gyaeuj ok- daeuj, ci ndaej bya gungq vaiqvued diuqyugyug, yawj, raemxdah mauh’ok aennaj nyaeuqnyatnyat haenx, neix mbouj dwg gij yienghceij raemxdah riu ha? Gij hoengheiq singjsien, gij hom diegnywj, gij rang dujva, cungj comz youq seizcin.

Rumzcin baez ci， daihdeih ndiu dauq, gyoengqvunz hix hainduj nyaengq hwnjdaeuj lo.

Seizcin nyaengqnyatnyat. Nungz- minz bohlungz youq ndaw naz guhhong, baenz bang rwi daeuj ndaw va’ndoi aeu diengz. Saekva rongh- sien, miz saeknding hoengzsien, miz saekmaeq oiqwt, miz saekhau cingh- seuq…… Va’ndoi lienzlangh lumj dwg daihhaij hajsaek. Ndaw byoz va, duzmbaj longh gij fwed gyaeundei de, lumj dujva ngauzngeg, duzrwi bek gij fwed mbaeumbeng de, lumj dahsien daenj geu vunjsa youq ndaw rumz mbinfoux yegyeg. Gyoengq siuj hag- seng raeuz hix yaek aemq daehsaw bae hwnjhag lo.

Seizcin dwg unqswnh ne, de mboujmiz gij ndathwngq seizhah, liengzsangj seizcou, nitgyaengj seiz- doeng, de unqswnh, fouzsei gien ok sojmiz, hawj daihdeih cangrim seng- gei, vih daihgya daiq daeuj maq- muengh lailai.

Seizcin ndiepgyaez, gou danq- haenh gij gyaeundei caeuq hungmbwk mwngz, mwngz hawj daihdeih daiq daeuj sengmingh, hawj gyoengqvunz daiq daeuj maqmuengh caeuq damj- liengh, mwngz daeuj, hawj lajmbwn bienqndaej engq ndei, hawj vunz raeuz saedceij cangrim yinxdaeuz caeuq vuenyungz. Dwg mwngz sawj dou gamjdaengz gij rengz sengmingh caeuq ngoenzcog gyaeundei.

Gou danqhaenh mwngz, seizcin!

我赞美春天

春天，是万物复苏的季节。小草生根发芽，河面上的冰早已解冻，鲜花也争奇斗艳。

春天一到，万物复苏，到处桃红柳绿。仰望天空，朵朵白云，白得那么像雪，天空蓝的那么毫无杂质,让人感到十分舒适。东边的早晨，初升的太阳像刚出生的婴儿，射出明媚的阳光，洒在身上暖洋洋的。

春天是一切的开始。它把冷漠的冬天驱赶。它仿佛是一位慈祥的母亲,轻轻地抚摸着大地，让酣睡了一个冬天的大地睁开惺忪的睡眼，无数的生命复活了，它充满了希望。春天吹起了春风。它吹呀吹，吹皱了河水，吹鼓了杏花的花苞，吹得果园里到处弥漫着香甜的气息，吹得小草忍不住探出头来，吹得鱼虾愉快的嬉戏。瞧，河水泛起了一道道皱纹，这不是河水笑起来的样子吗？新鲜的气息，青香的草地，芳香的花儿，全部汇合进了春天。

春风一吹，万物复苏，人们也都开始忙碌起来。

春天是忙碌的。农民伯伯在田间劳作，一大群的蜜蜂在野花丛中采蜜。这些花色彩斑斓，有鲜艳的红色，有娇艳的紫色，有纯洁的白色，等等。连绵的野花仿佛是一个五彩的海洋。花中，蝴蝶轻舞着美丽的翅膀，像摇曳的花朵；蜜蜂扇动着轻盈的翅膀，犹如穿着纱裙的仙女，在风中飞舞。我们小学生也要准备背上书包去上学了。

春天是温柔的。它没有夏天的酷热，秋天的凉爽，冬天的冷漠，它是温柔的，无私地奉献了自己的一切，让大地充满了生机，为大家带来了无尽的希望。

亲爱的春天，我赞美你的美丽和伟大。你给大地带来了生机，给人们带来了希望和勇气，你的到来让世界变得更加美好，让人们的生活充满了乐趣和幸福。是你让我们感受到生命的力量和未来的美好。

我赞美你，春天!

(boux lauxsae son raiz Cin Souvei/覃寿慧)