“Gou dauqma ndaej hawj mbanjranz guh gijmaz?”Aen vwndiz neix lumj aen giuzsiet ndeu, youq ndaw uk Yangz Gijliengz yied ringx yied hung.

Seizgan gig vaiq couh daengz le bi 2015. Dangseiz, cunhveijvei cujyin Canghgyah Cunh gvaqseiq lo. Boux daiqdaeuz baenzmiz ndaw cunh laemx roengzbae le, bouxlawz ndaej ciep gvaq aen ban de, laebdaeb daiqlingx vunzmbanj duetgungz bienqfouq coh siujgangh? Bouxlawz youh nyienh rap diuz rapnaek neix? Gyoengq beixnuengx ndaw mbanj boux daih’it siengj daengz Yangz Gijliengz, de yienznaeuz youq baihrog cauhnieb, hoeng lij gvansim mbanjranz hwngfat.

Gyoengq beixnuengx mbanjranz maqmuengh lai, dauqdaej hawj Yangz Gijliengz boux lai bi youq baihrog youzlangh neix roengz dingh gietsim: Baema, dauqma Canghgyahdangz!

Yangz Gijliengz boux ngamq 33 bi neix deng gyoengq beixnuengx doisenj baenz cunhveijvei cujyin.

Hoeng, seizneix youh miz rengzgaz oklaeng ndaw ranz. Hainduj, yah Yangz Gijliengz mbouj lijgaij de. Gij seng’eiq song aen diemq gai buhvaq ngamq guh ndaej swnhfwngz, bouxgvan seizneix mwz mbanj dang ganbu haengjdingh mbouj miz seizgan goq daengz seng’eiq ndaw ranz, guh mbouj ndei yaek deng siedbonj. Caiq aen ndeu, lwgnyez lij caengz daengz 3 bi, bouxgvan ciengzgeiz mbouj youq henz ndang, noix miz daxboh gvansim, doiq lwgnyez majhung mbouj leih.

Gijneix, Yangz Gijliengz cungj rox. Neix hix dwg giz de mbouj cuengqsim. Cungj daeuj gangj, saehnieb gyaranz dwg song gvanbaz sinhoj cwkrom roengzdaeuj, faenfaen leizleiz, ndaej daeuj mbouj yungzheih! Daeglwg baenz ngoenz daxboh daxboh dwk heuh de, cingq dwg aen nienzgeij ceiq aeu daxboh buenx de. Seizneix mwz ndaw mbanj dang ganbu, saedcaih mbouj hab seizhaeuh.

Danhseih, gij hwngfat mbanjranz yaep ndeu hix nguh mbouj ndaej lo. Gyoengq beixnuengx mbanjranz ndaw sim gip lai, Yangz Gijliengz engq dwg gip ndaej ninz mbouj ndaek.

Yangz Gijliengz swhgeij sim’in yah caeuq lwg, vah daengz henz bak cungj gangj mbouj ok. Doeksat, de nyengh dwg ra aen gihvei ndeu, caemhsim caemhdungx caeuq mehyah gyausim. De nai mehyah，naeuz:“Gyoengq beixnuengx senj gou guh cunhgan, dwg saenqnyaemh gou, danghnaeuz seiz- neix vut fwngz vut rap, baezlaeng raeuz baenzlawz dauqbae najdoiq gyoengqde ne? Caiq gangj, gou dwg boux gungcanjdangjyenz ndeu, engq dwg boux vunz Mbanjmyauz Canghgyahdangz, baema daiq- lingx gyoengq beixnuengx duetgungz bienqfouq coh siujgangh dwg gij cwzyin gou.”

Mehyah hix dwg boux vunz doengcingz rox dauhleix, dingq Yangz Gijliengz gij vah caensim neix, sim’unq lo.

“Bouxlawz heuh gou haq hawj mwngz ne, mwngz siengj ndaej gyae, gou mbouj ndaej rag galaeng mwngz. ”

“Gij saeh ndaw ranz couh gyau hawj mwngz, mwngz lai dwgrengz di, hoeng hix gaej simgip, ndaw ranz gou hix caenhliengh ciuqgoq.”

“Gijmaz hix mbouj yungh gangj lo, mwngz cuengqsim bae guh.”Couh yienghneix, Yangz Gij- liengz daiq gij maqmuengh naekna gyoengq beix- nuengx haenx, dauqma daengz Canghgyahdangz rap hwnj aen rapnaek Mbanjmyauz hwngfat haenx.

Roek Boux Vunz Ndaem Va

2016 nienz, roek boux lwgmbauq Myauzcuz youq Mbanjmyauz Canghgyahdangz biengj hwnj ciengz funghbau ndeu.

Boux daiqdaeuz dwg Yangz Gijliengz. De dauqma ndaw mbanj dang cunhveijvei cujyin le, baez mbouj miz saeh couh gyaez youq ndaw mbanj dauqcawq cunz, bae henzdah byaijbyaij, hwnj gwnz ndoi yawjyawj, haeuj reihnaz cimcim，haeuj ranz gyoengq beixnuengx lwnhgoj. Saekseiz youq haenznaz mbat maeuq couh dwg buenq ngoenz, caeuq vunzmbanj baez lwnh couh lwnh daengz byonghhwnz.

Mbanjmyauz Canghgyahdangz baenzneix gungz, dwg aenvih ndaem gij doenghgo binjcungj noix lai. Vunzmbanj cij youq di reihnaz ndaw ranz guhhong, ndaem di haeux、sawz、maenzdoengzlingz、haeuxyangz, siuj daj siuj nauh, gag ndaem gag gwn, ginghci yauyiz mbouj sang, nanz canh ndaej cienz.

Baenzlawz guh? Diuz okloh Canghgyahdangz youq gyawz?

“Siengj daiqlingx vunzmbanj duetgungz bienq- fouq, itdingh aeu ra ndaej diuz loh hwngfat gij canjnieb miz daegsaek hab Canghgyahdangz.”Diemj neix, Yangz Gijliengz caeuq dangjyenz ganbu ndaw mbanj caeux couh siengjfap doxdoengz. Danhseih, gauj gijmaz canjnieb ne? Daihgya ndaw sim mbouj miz daej.

Miz baez ndeu ok rog bae gaujcaz hagsib, Yangz Gijliengz bungq daengz le aen hangznieb ndaem varum. Neix hawj Yangz Gijliengz boux cingq mbouj roxyiuj guh gijmaz canjnieb ndei neix sawqmwh miz siengjfap lo.“Gij doem、dienheiq caeuq swnghdai vanzging mbanj dou cungj ndei, gig hab ndaem varum. Caiq miz aen ndeu, gij gisuz ndaem varum mbouj nanz, danghnaeuz ndaej fatdoengh vunzmbanj itheij ndaem va, souhaeuj haengjdingh maqhuz ndei.”

Aen mbanj yaek hwngfat, aeu miz bouxcoz. Seizneix gij saeh gaenjgip aeu guh haenx, dwg fazcanj canjnieb ciuyinx gyoengq hauxseng youq baihrog dajgoeng haenx dauqma, louz gyoengqde youq ndaw mbanj guh gensez. Neix dwg lingh aen siengjfap doxdoengz cunh ganbu dabbaenz.

Miz le lohnaemj hwngfat, Yangz Gijliengz sikhaek caeuq Yinz Gyahliengz、Yinz Gyahfungh、Yangz Cindungh、Vuz Gijfaz、Yinz Gyahmingz geij boux mbauqcoz neix dox lienzhaeh. Gyoengqde cungj dwg doengzdoih seiziq Yangz Gijliengz, daj iq doengzcaez majhung, miz vah doxdoengz gangj, hix miz aen loqsiengj doxdoengz.

（3）

“我能回来为家乡做点什么？”这个问题像一个雪球，在杨启良的脑子里越滚越大。

时间转眼来到了2015年。当时，张家村村委会主任不幸离世。村上的发家致富领头人轰然倒下，谁能接过接力棒，带领村民脱贫致富奔小康？谁又愿意承担这个重任？乡亲们第一个想到了虽在外创业但心系家乡发展的杨启良。

家乡父老的深情呼唤，终于让在外漂泊多年的杨启良下定了决心：回去，回到张家塘去！

33岁的杨启良被乡亲们推选为村委会主任。

然而，此时又遇到了来自家庭的阻力。起初，杨启良的妻子并不理解。服装店的生意刚步入正轨，丈夫此时回村当干部肯定无暇顾及家里的生意，搞不好会赔本。再一个，孩子还不到3岁，丈夫长期不在身边，缺少父爱，对孩子的成长不利。

这些，杨启良都懂。这也是他放心不下的地方。毕竟，家业是夫妻俩辛苦积累起来的，一分一厘，来之不易！儿子整天爸爸长爸爸短地叫，正是最需要父亲陪伴的年岁。这个时候回村里当村干部，确实不是时候。

但是，家乡的发展一刻也耽误不起了。家乡父老心里着急，杨启良更是急得睡不着觉。

杨启良心疼妻子和儿子，话到嘴边总是开不了口。最终，他硬着头皮找了个机会，推心置腹跟妻子交心。他宽慰妻子说：“乡亲们选我当村干，是对我的信任，如果这个时候甩手撂挑子，我们今后怎么回去面对他们？再说，我是一名共产党员，更是张家塘苗寨的一分子，回去带领乡亲们脱贫致富奔小康是我的责任。”

妻子也是个通情达理的人，听了杨启良一番掏心窝子的话，心软了。

“谁叫我嫁给你了呢，你思想觉悟高，我不能拖你的后腿。”

“家里的事就交给了你，你多辛苦点，但也不要着急，家庭我也尽量照顾。”

“什么也不要说了，你放心去吧。”就这样， 杨启良带着乡亲父老的厚望，回到张家塘挑起了苗寨发展的大梁。

六个种花人

2016年，六个苗族小伙在张家塘苗寨掀起了一场风暴。

带头人是杨启良。他回到村里担任村委会主任后，没事的时候就喜欢在村里到处转，河边上走走，山坡上看看，田间地头瞧瞧，进乡亲家里坐坐。有时在田坎上一蹲就是半天，跟村民一聊就到了半夜。

张家塘苗寨之所以穷，是因为农作物品种单一。村民守着自家的一亩三分地，种些稻谷、红薯、土豆、苞米，小打小闹，自产自销，经济效益不高，很难赚到钱。

怎么办？张家塘的出路在哪里？

“要想带领村民脱贫致富，必须找到一条适合张家塘的特色产业发展之路。”这一点，杨启良跟村里的党员干部早就达成了共识。但是，搞什么产业呢？大家心里还是没底。

一次外出考察学习，杨启良接触到了花卉种植行业。这让迷茫之中的杨启良眼前一亮，豁然开朗。“我们村的土质、气候和生态环境优良，很适合种植花卉。再一个，花卉种植技术难度不大，如果能发动村民一起种花，收入肯定可观。”

村子要发展，离不开年轻人。当务之急，是发展产业把在外打工的年轻人吸引回来，把他们留在村里搞建设。这是村干部达成的另一个共识。

有了发展思路，杨启良马不停蹄联系上了同村的银家良、银家锋、杨进东、吴启发、银家明几个年轻人。这些都是杨启良儿时的玩伴，从小一块长大，有共同语言，也有相同的梦想。