Gaijgez le aen nanzdaez yinzcaiz giepnoix haenx, riengzlaeng couh dwg onjdingh goekhuq.

Goekhuq onjdingh, itdingh aeu laebhwnj nungzcanjbinj gihdi. Vihliux guh nungzcanjbinj gihdi, Loz Cuimeij gwn haemz gwn hoj lai lo.

“Mwh roengz mbanj, vunz cungj yawj dou dangguh bouxguhyaeuh haeuj mbanj nei, cungj mbouj leixlangh dou.” Loz Cuimeij dauqngeix naeuz.

Loz Cuimeij lij geiq ndaej, de baez daih’it daeuj daengz Denhhoz Cin Veizsinh Cunh bungz gienh saeh mbouj cwxcaih haenx. Ngoenzhaenx, de daeuj daengz Veizsinh Cunh, de gangj gij ngoenznaj lajmbanj densangh, gyoengq vunzmbanj doiq saeh neix mbouj mizyinx.

Gyoengq vunzmbanj cungj dawz de dangguh bouxguhyaeuh, caih de baenzlawz senhconz, cungj mbouj leixlangh de.

“Siengj guh gienh saeh ndei ndeu, baenzlawz couh baenzlai nanz ne?” Loz Cuigauh siengj mbouj doeng, roxnyinh nyapnyuk dangqmaz.

Loz Cuimeij mbouj gamsim, de daiq gyoengq donzdui、 daiq ceh duhvan caeuq bwnh caiq daeuj daengz Veizsinh Cunh.

Miz fulenz caeuq cunhveijvei bangcoh, Loz Cuimeij ciuhai le baez hoih yienhciengz caemhsim caemhdungx ndeu.

Ndaw ranzhoih cunhveijvei caenx rim gyoengq vunzmbanj daeuj camgya haihoih haenx.

“Haujlai lauxbanj dawz ndaej huq couh deuz lo, byawz rox mwngz dwg mbouj dwg buet deuz?” Gyoengq vunzmbanj dangqnaj daezok ngeizvaeg.

“Gou dwg vunz bonjdeih, ndaej deuz gizlawz bae?” Loz Cuimeij daej riu mbouj baenz.

“Danghnaeuz raeuz dajndaem lo, daengzseiz miz soucingz lo, mwngz ndaej baujgyaq cienzbouh soucawx?” Gyoengq vunzmbanj youh daezok ngeiz- vaeg.

“Gijneix gou baujcwng guh ndaej daengz.” Loz Cuimeij haengjdingh dwk han naeuz.

“Mwngz aeu gijmaz baujcwng?” Gyoengq vunzmbanj youh cam.

“Gou mienxcienz hawj ceh duhvan caeuq bwnh hawj sou, caemhcaiq ciuqseiz hwnjdou soucawx.”Loz Cuimeij haengjdingh dwk hoizdap.

Ginggvaq cenglwnh haenqrem, gyoengq vunz- mbanj deng gij caensim Loz Cuimeij gamjdoengh lo, daihgya nyienh sawqsawq mbat ndeu.

Vihliux hawj vunzlai yawjraen caensim, Loz Cuimeij dangciengz mienxcienz fat ceh duhvan caeuq bwnh hawj vunzmbanj, caemhcaiq wngqcingz daengzseiz hwnjdou bae soucawx duhvan.

Song ndwen gvaqlaeng, gyoengq vunzmbanj moix gaen haj maenz gai duhvan hawj de. Miz mbangj vunz ndaem benq reih haemq gvangq haenx, song ndwen lai couh bienqbaenz “hohfanhmaenz”.Gyoengq vunzmbanj cimz daengz gij ndei ginghci yauyiz “dinj onj vaiq” duhvan lo.

Miz gyoengq vunzmbanj daihlig cihciz, Loz Cuimeij gihdi gig vaiq couh guh baenz lo.

Miz gij gingniemh duhvan le, Loz Cuimeij youh doengh fwngz cauhlaeb fusihmij gihdi.

Mwh Loz Cuimeij daiq donzdui daiq cehhaeux caeuq bwnh daeuj daengz mbanj Vangzginh Cin Caidau Cunh, de cij rox, ciuq yungh gij gingniemh Veizsinh Cunh gaenbonj hengz mbouj doeng.

Haemhhaenx, youq gwnz aen hoih cunhminz veiyi youz cunhveijvei cujciz haenx, Loz Cuimeij naihsim guh senhconz, naeuz cauhlaeb haeuxfusih gihdi, doiq gyoengq vunzmbanj dangdieg duet gungz bienq fouq miz ndeicawq, caemhcaiq mienx ngaenz hawj cehhaeux caeuq bwnh, baujcwng hwnjdou soucawx, hawj gyoengq vunzmbanj canh ndaej cienz.

Loz Cuimeij vah ngamq doek, gwnz hoihciengz couh doxceng mbouj dingz, nauhhuhu.

“Rwz dingq dwg byouq, da raen cij caen.Gyoengq nungzminz dou dwg aeu ndaej ndeicawq, mbouj raen duzdouq mbouj langh yiuh.”

“Mwngz gangj baenzneix ndei, hoeng, dauqdaej dwg baenzlawz bouxlawz rox?”

“Gangj lai mbouj miz yungh, mwngz guh yienghndei hawj dou yawjyawj cij suenqsoq!”

Doeklaeng, vunzlai mbouj angq sanq bae, hawj Loz Cuimeij siengj mbouj daengz.

Mbouj miz banhfap, Loz Cuimeij cijndaej daiq gyoengq boux gisuzyenz ndaw gunghswh haenx, caenndang bae daengz Caidau Cunh guh yiengh dajndaem.

Hoeng, mbwn mbouj guh ndei. Couh youq mwh ngamq ndaem go’gyaj roengzbae, byaj raez byaj maenj, rumz haenq fwn hung.

Muenghyawj fwnraq baihrog conghcueng, Loz Cuimeij baenz haemh ninz mbouj ndaek. De youq ndaw sim caegcaeg gouz: Mehmbwn ha, mwngz couh mbouj ndaej bang gou ha!

Ngoenz daihngeih haetromh, Loz Cuimeij caeuq gyoengq boux gisuzyenz ndaw gunghswh gaenjgip ganj daengz Caidau Cunh. Cij yawjraen: Ndaw naz guhyiengh, go’gyaj ngamq ndaem haenx, lumj gyoengq duzbya dai fouz youq gwnz raemx ndaw naz.Yawjraen yiengh cingzgingj neix, Loz Cuimeij siengj daej mbouj miz raemxda. De goq mbouj ndaej siengsim, caeuq gunghswh gisuzyenz itheij, yut hwnj gavaq, dangh raemxhoemz, daeuj ndaw naz siujsim riri gip go’gyaj fouz haenx hwnjdaeuj.

Vunz noix, hong lai, nyaengq le haujlai nanz, baeg ndaej hwet in ga naet, de caeuq gyoengq gisuzyenz ndaw gunghswh sam cingz hong cij guhbaenz cingz ndeu.

Youq mwh Loz Cuimeij ceiq siengj ndaej vunz bangcoh haenx, cunh cujyin Linz Dwzcangh daiq vunz daeuj bang lo.

（4）

解决了人才短缺的难题，接下来就是稳定货源。 稳定货源，必须建立农产品基地。为了建立农产品基地，罗翠美吃尽了苦头。 “下乡的时候，人家都把我们当成骗子进村一样，都不理我们。”罗翠美回忆说。 罗翠美清楚地记得自己第一次来到天河镇维新村的尴尬场景。 那天，她来到维新村，面对她描绘的农村电商前景，村民们不为所动。村民们都把她当成骗子，任她如何宣传，都不理不睬。 “怎么想做一件好事，就那么难呢？”罗翠美想不通，陷入极度的苦恼之中。

罗翠美不甘心，她带领团队带着甜豆种子与肥料再次来到维新村。

在镇妇联和村委会的帮助下，罗翠美召开了一次推心置腹的现场会。小小的村委会议室里，挤满了前来参加会议的村民。

“许多老板拿到货就跑路了，谁知道你会不会跑？”村民们当面提出质疑。

“我是本地人，能跑到哪里去？”罗翠美哭笑不得。

“那如果我们种植了，到时有收成了，你能够保价全部收购？”村民们再次提出质疑。

“这一点我保证做到。”罗翠美肯定地回答。

“那你拿什么保证？”村民们穷追不舍。

“我免费为你们提供甜豆种子与肥料，并按时上门收购。”罗翠美依旧肯定地回答。

经过激烈的争论，村民们被罗翠美的诚意深深感动，大家愿意试一试。

为了表示诚意，罗翠美当场免费为村民发放了甜豆种子与肥料，并承诺自己会上门收购。

两个月后，村民以每斤五元的价格将甜豆卖给她。一些种植面积较大的村民只用两个多月就成为“万元户”。村民们被甜豆“短平快”的经济效益打动了。在村民们的大力支持下，罗翠美的甜豆基地很快便建成了。

有了甜豆基地的经验，罗翠美又着手创建富硒米基地。

当罗翠美带领团队带着稻种与肥料来到黄金镇寨道村时，她才知道沿用维新村的经验根本行不通。

那天晚上，在村委会组织的村民会议上，罗翠美苦口婆心地宣传创建富硒米基地对当地村民脱贫致富的积极作用，并承诺免费提供稻种与肥料，保证上门收购，让村民们赚到钱。

罗翠美的话音刚落，会场上便吵闹成一锅粥，沸沸扬扬。

“耳听为虚，眼见为实。我们农民讲究的是实惠，不见兔子不撒鹰。”

“你说的那么好，可到底如何谁知道？”

“讲多没有用，你做示范给我们看看才算数！”

不欢而散的结局，让罗翠美始料未及。

没有办法，罗翠美只好带领公司技术人员亲自到寨道村进行示范种植。

然而，天不作美。

就在秧苗刚刚插下去的当晚，电闪雷鸣，暴雨如注。望着窗外铺天盖地的雨幕，罗翠美彻夜未眠。她在心里默默地祈求：老天爷啊，你就不能帮帮我呀！

第二天一大早，罗翠美和公司技术人员急匆匆赶到寨道村。只见：示范田里，刚插下的秧苗，像一条条死鱼一样漂浮在水汪汪的稻田里。此情此景，罗翠美欲哭无泪。她顾不上伤心，和公司技术人员一起，捞起裤脚，蹚着浑水，来到稻田里小心翼翼地捡起漂浮的秧苗。

人手少，工作量大，忙了好久，累得腰酸腿痛，她和公司技术人员才完成三分之一的工作量。

就在罗翠美最需要帮助的时候，村主任林德昌带人帮忙来了。