Boux lauxbanj aen denswjcangj neix, gij cauhnieb yauqwngq cienzgeiz de, sawj Loz Cuimeij ndaej rox lai raen gyae, gikfat le gij yiedcingz de roengzcienz cauhnieb, hix demgiengz gij saenqsim de roengzcienz cauhnieb.

Yienghneix, de gietdingh okdaeuj roemx mbat ndeu.

De swz hong bae, daeuj daengz Hangzcouh Si.

De guh geij ngoenz hawciengz diucaz le, cij gietdingh guh buhvaq baefat.

Youq aen hawciengz gaibued buhvaq Hangz- couh Swgicingh henz Sihhuz haenx, de caeuq vunz doxgap, co le aen bouqdiemq ndeu guh gaibued buhvaq.

“Mbouj rox ciuzlouz, couh bae mbangj haw- ciengz ndawsingz ciuq gij yienghceij buhvaq haenx, gag dak hawj gunghcangj guh.” Loz Cuimeij dauqngeix naeuz.

Dangseiz hawciengz gingcwngh lij caengz haenq geijlai, baengh mbouj lau haemzhoj mbouj lau baegnaiq, haenqrengz buekguh, de gig vaiq canh ndaej doengj gim daih’it.

Hoeng, youq mwh seng’eiq de ngamq guh ndaej miz di hoengh yaek laebdaeb fazcanj haenx, daxboh de baenzbingh lo.

Loz Cuimeij bungz daengz saeh nanz neix mbouj rox baenzlawz guh.

Mwh lij iq, de couh dingqnyi naeuz Hangzcouh dwg aen hawsingz gyaeundei ndeu, miz gij mingz- daeuz ndei “gwnzmbwn miz diendangz lajdeih miz Suhhangz”. Daeuj daengz Hangzcouh le, de nyaengq buekmingh guhhong, mbouj miz seizgan bae yawj gingjsaek gyaeundei haenx.

Haemhneix, Loz Cuimeij simnyap lai, boux dog daeuj daengz henz Sihhuz soengsim.

Yawjraen aen Sihhuz, de siengj hwnj gij sei Suh Dunghboh 《Sei Doengxhaemh Youz Sihhuz》mwh doenghbaez de doegsaw doeg gvaq haenx, ndaw sei sij:

“Aenhuz fouzbien gvangqyubyub, va’ngaeux rangfwd haemh simmaez. Ciemh raen ronghdaeng miuh gizgyae, ndwen doek roengzbae gingj engq giengh.” Ndaw sei biujdap gij simyou haenx, mbouj cingq dwg gij simcingz seizneix de ha?

Seizneix, de fouzsim yawj gij gingjsaek gyaeundei doengxhaemh aen Sihhuz, ndaw uk de cungj siengj daxboh baenzbingh de. Saek da ndawde, de lumjbaenz yawjraen daxboh ndang nyieg byombyang, dwgrengz dwk daemh dwngx, saenz- dedded byaij daengz bakdoulaux, ing youq henz dou, ngiengx gyaeuj muengh lwgmbwk daj dieggyae dauqma.

Ngeix gonq siengj laeng le, de gietdingh mbouj guh seng’eiq, dauq ranz ciuqgoq daxboh.

Naengh cidizsw—hojceh—giceh, Loz Cuimeij itloh dwgrengz baegnaiq, lizhai aen hawsingz nauh- yied, dauqma diegcoj swhgeij.

“Dauqma la, mbouj youq Hangzcouh guh seng- eiq la?

“Mbouj miz banhfap, daxboh bingh lo.”

“Youq ranz nanz guh ndaej gwn ha, dou ndaem baenz gij byaek gij mak haenx cungj gai mbouj ndaej gyaqcienz ndei, cungj mbouj rox baenzlawz guh ne.”

“Nuengx, mwngz youq baihrog raen gvaq seiqmienh, mwngz ndaej bang dou ha!”

Youq ranzmbanj, de yawjraen gyoengq vunz- mbanj gwndaenj vanzlij gig gungzhoj. Haujlai vunz lijdwg vih aen dungx imq nyapnyuk, gyoengqde ciengzseiz aenvih gyaudoeng mbouj fuengbienh、hawciengz saenqsik mbouj lingzdoeng, yinxhwnj haujlai doxgaiq reihnaz ok neix naeuh youq ndaw naz ndaw reih hix fouzfap gai okbae.

Gyoengq beixnuengx gij simcingz saetmuengh、siliengz、mbouj miz banhfap haenx, coeg le aen sim Loz Cuimeij.

Baenzlawz cij ndaej bangcoh gak boux beix- nuengx ndaw mbanj ne?

Doengxhaemh lajmbanj, caemdingh youh fwz- fwd, Loz Cuimeij naengh youq gwnz canz ranz de, yawj coh baqbo gizgyae laepngaungau haenx, ndawsim myoxmyadmyad. Ma mbanjranz cauhnieb, diuzroen youq gizlawz?

Siengj bae siengj dauq, de sawqmwh siengj hwnj aen cauhsi Hangzcouh haenx.

Hawsingz miz cauhsi, lajmbanj raeuz dwg mbouj dwg hix ndaej sawq guh baez ndeu?

Yienghneix, Loz Cuimeij roengzngaenz youq yienhsingz hai aen cauhsi hung miz sam cien bingzfanghmij gvangq ndeu, gai huq ndip moq lajmbanj.

Haujlai vunz ngeizvaeg, doxgaiq reihnaz ok neix baenzlawz ndaej cuengq youq ndaw cauhsi gai?

Hoeng, hainieb ngoenz daih’it, dan gai doxgaiq reihnaz ok haenx couh dabdaengz 3 fanh maenz, neix couh giendingh le gij saenqsim Loz Cuimeij dauqma ranzmbanj cauhnieb.

Hoeng, gij gingjsaek gyaeundei youq mbouj nanz, riengzlaeng laebdaeb deng siedbonj.

“Gou wngdang baenzlawz guh?” Loz Cuimeij daeuj daengz henz diuz dah iq laeng mbanj, naengh youq gizhaenx ngeixnaemj ngwdngwd, mbouj rox vihmaz dwg yienghneix.

Sawqmwh, soujgih de yiengj lo.

“Vei, cejnuengx, nyaengq gijmaz?”

“Mbouj nyaengq.”

“Mbouj nyaengq, yienghneix daeuj Hangzcouh guhcaemz geij ngoenz, raeuz haujlai nanz mbouj ndaej doxcomz lo.”

“Ndei, raennaj caiq gangj ba!”

Aen dienhvah daj Cezgyangh dwk daeuj neix, gaijbienq le aen ginghyingz fueng’yiengq gaenlaeng Loz Cuimeij. Doenghbaez de bae Hangzcouh roxnaj gij baengzyoux de, iu de bae Hangzcouh doxcomz.

Youq mboengq doxcomz neix, baengzyoux daiq de daeuj daengz le Cezgyangh Anhgiz.

Youq Cezgyangh Anhgiz, de yawjraen, gyoengq vunzmbanj aeu faexcuk cingsaeq gyagoeng baenz gak cungj doxgaiq gunghyibinj, caiq baenghgauq hulenzvangj caeuq vuzliuz dawz canjbinj soengq daengz ndaw fwngz bouxhek daengx guek gak dieg.

Mwh gwn caeuz, Loz Cuimeij caeuq gyoengq cejnuengx gangj gij haemzhoj bonjfaenh.

（2）

电子厂老板传奇式的创业效应，让她开阔了视野，激发了她投资创业的热情，也增强了她投资创业的信心。

于是她决定出来闯荡一番。

她辞职来到了杭州市。

通过几天的市场调查，她决定做服装批发。在西湖边上的杭州四季青服装批发市场，她与人合伙租下了服饰批发门面。

“不懂潮流，就去一些商城里模仿服饰款式，自己委托加工厂生产。”罗翠美回忆说。

当时市场竞争尚小，凭着不怕苦不怕累的打拼劲头，她很快挣到第一桶金。

然而，就在她生意刚有起色准备继续发展的时候，父亲病了。

罗翠美陷入了两难的境地。

小时候，她就听说杭州是一座美丽的城市，有着“上有天堂下有苏杭”的美誉。来到杭州后，她忙于打拼，无暇观赏美景。

这天晚上，苦闷的她一个人来到西湖边散心。

看到西湖，她想起了自己以前上学读过的苏东坡《夜泛西湖五绝》的诗句：“菰蒲无边水茫茫，荷花夜开风露香。渐见灯明出远寺，更待月黑看湖光。”诗中所表达的那种惆怅之情，不正是她此时的心情吗？

此时，她无心欣赏这美妙的西湖夜景，脑子里想的尽是生病的父亲。恍惚中，她似乎看到了瘦弱的父亲，吃力地拄着拐杖，颤巍巍地走到大门口，倚着门边，翘首期盼女儿从远方归来。

思前想后，她决定放弃生意回家照顾父亲。

的士—火车—汽车，罗翠美一路风尘，离开了繁华的都市，回到了自己的故乡。

“回来啦，不在杭州做生意啦？”

“没办法，父亲病了。”

“在家难哦，我们种植的蔬菜水果都卖不得好价钱，都不知道怎么办呢。”

“妹，你在外面见过世面，你得帮帮我们呀！”

在家乡，她看到村民们依然生活在贫困之中。许多父老乡亲还在为填饱肚子发愁，他们常常因为交通不便、市场信息不灵通，导致很多生态农产品烂在田间地头也无法销售出去。

乡亲们失望、落寞、无奈的眼神，深深地触动了罗翠美的心。

如何才能帮助乡亲们呢？

乡村的夜晚，宁静而又寂寞，罗翠美坐在自家的晒楼上，望着远处黑黝黝的山野，心里一片迷茫。返乡创业，路在何方？

想来想去，她忽然想起了在杭州的超市。

城市有超市，农村是不是也可以试一试？

于是，罗翠美投资在县城开了一家占地三千平方米的大型生鲜超市。

许多人质疑，农产品怎么可以放在超市里卖？

然而，开业第一天仅农产品的销售额便达到了三万元，这大大坚定了罗翠美返乡创业的信心。

然而，好景不长，接下来连连出现亏损。

“我该怎么办？”罗翠美来到了村后的小河边，坐在那里苦苦思索，不得其解。

忽然，她的手机响了起来。

“喂，姐妹，在忙什么？”

“不忙。”

“不忙，那来杭州耍几天，我们好久没有聚会了。”

“好的，见面再聊吧！”

一个从浙江打来的电话改变了罗翠美接下来的经营方向。当年在浙江时结识的朋友邀她赴杭州聚会。

聚会期间，朋友带她来到了浙江安吉。

在浙江安吉，她看到，村民将竹子精加工为各种工艺品，再依托互联网与物流将产品送至全国各地的客户手中。

吃晚饭的时候，罗翠美向她的姐妹们倾诉了自己的苦衷。